یک عالمه است که قشنگ و با دل و جان نخواندمتان! کامنت نگذاشته ام! در حال گذاشتن هم نیستم! :(
این هفته هم دارم می روم کمک تا سه قلوها را جمع و جور کنیم!
کلی کار داشتم ولی یک قل و مادر قل ها و پدر قل ها سرما خورده اند و عن قریب است دو قل دیگر هم بخورند :( دلم واقعا نیامد, برای همین شیفت یکشنبه تا سه شنبه را من قبول کردم!
فردا هم کنتورات برنامه ریزی کرده ام کلی درس و مشق بخوانم قبل از رفتن, تا از برنامه عقب نمانم!
+هووووف برویم برای هفته ای شلوغ *__*
در حالی دارم رایتینگی با موضوع چه کسی را در زندگیتان ستایش می کنید! و من دارم می نویسم که بابا را ! که یکهو یادم می افتد که از سر شب که از دستش عصبانی شدم, قهرم با بابا :دی
+فعلا بروم باقی تعریف و تمجیدها را ردیف کنم و رشادت هایش را شرح بدهم , فردا صبح دیگر آشتی می کنم :دی
به نظرم خوبه که قراره زین پس برحسب سرعت تعرفه خریداری کنیم و دیگه خداحافظ حجم :)
هوم؟
پیوست:
به نظرم اصلا خوب نیست! فقط دزدی و بس!
یکی از فانتزی های زندگیم این است که در زندگی به درجه و مرتبه ای از یک چیز برسم که آنقدر خفن محسوب شده باشد، تا دعوت بشوم و در TED یکی از سخنران هایشان باشم!
این یکی از فانتزی های در ابعاد جهانی ام است. (بله درست است فقط یکی از آن ها :دی شاید یک باری، شاااید البته از بعضی هاشان یا همه شان نوشتم. ولی بعید است :دی)
و کوچک تر و داخلی ترش (درون کشوری منظور ) هم این است که باز کسی می بودم در یک چیزی و بعد به برنامه ی "کتاب باز" نسیم دعوت می شدم! همیشه دوست داشتم و دارم جایی باشد که من و کتاب هایی که خوانده ام و کتاب هایی که دوست دارم و نویسنده هایی که عاشق شان هستم ،بشویم مرکز یک گفت و گو *__*
اینجاست که بخشی از کتاب "بالاخره یه روزی قشنگ حرف می زنم" از دیوید سداریس را لازم می شود:
"زمانی بود که می توانستم همچین چیزی گوش کنم و خودم را ببینم که دارم روی صحنه ی یکی از بهترین نایت کلاب های نیویورک برنامه اجرا می کنم، ولی رویاپردازی ها دقیقا برای همین هستند: اجازه می دهند از بخش خفت بار قضیه صرف نظر کنی و یک راست بروی آن بالا. "
تاپیک جلسات پیش رو کلاس زبان راجع به هوش و استعداد و توانایی های فردی می باشد که جلسه پیش شروع شد! اوضاع خوب بود و تاپیک هم جالب, تا جاییکه داشتیم راجع به نوابغ سرتاسر جهان و یا کسانی که خودمون می شناسیم صحبت می کردیم! ولی همینکه سوال به " شما توی چه زمینه ای نابغه و یا باهوش و یا بااستعداد هستید؟" رسید, و دیگه اوضاع جالب نبود :|
عنوان, درخواست ِ متفق القول ِ همگی بود, در واکنش به سوال :دی
درنهایت هر کدوم به زور از گوشه کنارها یه ذره استعداد و توانایی جمع کردیم و گفتیم ولی خب تهش معلوم بود که همگی یک جایی اون اعماق وجودشون یکی داره هی میگه خاک بر سرت با این میزان نبوغ و استعداد و با این میران حرف برای گفتن از داشته ها:دی که طبیعتا تا پایان ترم با این ندای دلنشین از اعماق وجودمان محشور خواهیم بود. [آیکون همه شکوفا نشده ها]
+می دونستید مریلین مونرو طی یک نامه به انیشتین, عنوان می کنه که: " اگر مونرو و انیشتین با هم ازدواج می کردن, احتمالا بچه هاشون می تونستن زیبایی رو از مونرو و هوش رو از انیشتین به ارث ببرن و خلاصه تشکیل یک ژن کاملا خوب رو بدن" ولی بعد انیشتین در جوابی دندون شکن برمی گرده میگه: " یا شاید هم به زشتی خود انیشتین و نادونی مونرو می شدن " :)))))) [آیکون خودم نمی دونستم :دی]
