پیرمرد 90 ساله ای که ....

هضم بعضی کلمه ها و بعضی اتفاق ها خیلی سخته! اصلا یه جورین که هضم نمیشه و همونجوری قلمبه می مونن وسط زمین و هوا! هر از گاهی قطره اشکی از گوشه ی چشمهام می غلته میاد پایین! ولی قلمبگی گلوم درست نمیشه! سلیمون و سرطان با هم و کنار هم هضمش خیلی سخته! انقدر که از ساعت ده شب دوم اردیبهشت 98 انگار ساعت ها و لحظه ها یه جور دیگه ای شدن! سلیمون شاید 90 سالش باشه ولی همین هفته ی پیش که بعد از عمل به هوش نمیومد, همین هفته ی پیش که برای چند ساعت هگه فکر کردن همه چی تموم شد, همبن هفته ی پیش همه فهمیدن هر چند سلیمون 90 سالشه ولی هیشکی آماده نیست که یه روز سلیمون نباشه! بابا آرومه ولی! نمی دونم شاید این فقط یه اسم ترسناک بیشتر نباشه! ولی من آماده نیستم ... من حرف هاشونو دوست ندارم.... من راحت قبول کردناشونو دوست ندارم .... من راه حل هاشونو دوست ندارم ....