دغدغه های یک سوپروایزر
این جمله رو که من با مدرک فلان و یا بچه ام با مدرک بهمان باید الان بیکار تو خونه باشه رو همه امون از خیلی هااااا هر روز شاید بشنویم! ولی هیچ کدوم از این خیلی هاااااا بهمون نمیگن خودشون و یا بچه اشون به جز اون مدرک آیا مهارتی دارن یا نه!
آموزشگاه یه منشی مسلط به کار با کامپیوتر لازم داشت! حتی لیسانس مهندسی کامپیوتر هم که اومد با نرم افزارهای آفیس آشنایی نداشت :| خیلی راحت گفت نه خیلی وقته کار نکردم بلد نیستم!!!! آخه مگه میشه!!!! دیگه بقیه رو نگم براتون! آفیس که سهل بود یه کار با کامپیوتر ساده هم بلد نبودن!
مربی زبان لازم داریم! از تمااااااام متقاضی هایی که میان چه با سابقه قبلی و یا چه بی سابقه در عرض این 5 یا 6 ماه فقط دو نفرشون کامل و مسلط و بدون ایراد توانایی انگلیسی صحبت کردن داشتن! و بدین ترتیب هست که ما هنوز برای بزرگسال موفق به استخدام یه مربی زبان نشدیم -__-
یا شخص یا اشخاصی هم پیدا میشن که از لحاظ مهارتی و دانش مشکلی ندارن ولی از لحاظ شخصیتی ..... هعییی از این یکی نگم که دلم خونِ .... هعیییی!! همین هفته ی پیش توی این اوضاع بی مربی, سر همین اخلاق و شخصیت و مشکلاتی که برامون پیش اومده بود با دو تا از مربی ها قطع همکاری کردیم!
خلاصه که اگه از زبون بقیه می شنوین مدرک داریم ولی کاری نداریم! پای درد و دل ها و دغدغه های فکری این روزهای من اگه بشینید میگم که من برای حداقل 4 نفر موقعیت شغلی سراغ دارم و به 4 نفر حداقل احتیاج مبرم دارم ولی کسی رو نمی تونم پیدا کنم :/
