آی ام موانا موتونویی اند دیس ایز مای کِنو
یه بار که همون بار اول بود با رضا دیدیمش، بعد بار دوم چیپس و پفک خریده بودیم و مزه نمی داد خالی خالی بخوریم و فلش رو زدیم به السیدی که فنتاستیک بیتسز رو ببینیم منتها تلوزیون کیفیت فیلم رو ساپورت نکرد و فیلم پخش نشد! چون قشنگ بود تصمیم گرفتیم همین رو دوباره ببینیم:) جمعه هم چون بچه ها_امیرحسین و سیاوش_ خونه ی مامان بزرگم داشتن دیگه می رفتن رو اعصاب گذاشتم براشون که بشینن، ببینن و ساکت باشن و نشستن و دیدن و خوششون اومد و تمام مدتش هم صداشون درنیومد :دی بعد دوباره غروبش تشنجات بالا گرفت و به بهونه اینکه سروش و سارا نبودن و ندیدنش، باز گذاشتیم دیدیمش _تا اینجا 4 بار :-) _ بعد رضا میگه تازه جمعه ی دیگه هم باید دوباره ببینیمش چون علی و امیر هنوز ندیدنش :|
خلاصه الان دو روزه این دیالوگش (که توی عنوان نوشتمش) به قول جولیک کرم گوش وار افتاده رو زبونم و ولم نمی کنه :/
Moana رو ببینید :) _ما که 4 بار دیدیم، که احتمالا 5 بارخواهد شد :دی _
پ.ن: از بین اسامی که نام بردم تنها سروش و سیاوش و امیرحسین به ترتیب 11 و 9 و 8 ساله هستن، وگرنه باقی اسامی متعلق به یک مشت خرس گنده عست که انیمیشن ها رو از سروش و سیاوش و امیرحسین صد پله با ذوق و شوق تر حتی می بینیم :دی