خوش باوری هایی که بر باد می روند ...

چقدر سخته تحمل حس حسادت به چیزی که می تونستی تو هم سهمی ازش داشته باشی, حتی فقط به اندازه ی سهمی از یک خوشحالی! ولی حالا هیچ سهمی نداری و هیچ ربطی هم نداری! بیرون از همه چیز ایستادی و سعی می کنی بغض های قلمبه شده ات رو بفرستی پایین و تند تند پلک بزنی تا اشک ها نیان و صف نکشن! تازه باید تظاهر کنی که خوشحال هم هستی در برابر بقیه ای که  نمی دونن که این چیزی بوده که چقدرررر توی رویاهات خودت رو جزوش حساب می کردی برای روزی که از راه می رسه ....

+یک دنیا ممنون از کامنت هاتون :) همشون برام یک عالمه ارزش داشت و اگه اشکالی نداشته باشه جواب تک تک به کامنت هاتون ندم.