فقط باید خودمون رو متعاقد کنیم!

من خیلی آدم حساس و یا دچار وسواسی نسبت به دماغم و اینکه نیاز به عمل داره نیستم! از لحاظ زیبایی دماغ من نیاز به عمل داره ولی خب خودم مسئله ی جدی و خاصی باهاش ندارم! ولی بازم باعث نمیشه گاهی اوقات خودم رو با دماغی عمل کرده تصور نکنم! یا بهش فکر نکنم که اگه شرایطش جور باشه آیا دماغم رو عمل خواهم کرد یا نه!! تا قبل از اینکه لیلا دماغش رو عمل کنه, جوابم "آره" بود به موقعیتی که اگه جور می شد تا من بتونم دماغم رو عمل کنم! ولی بعد از اینکه لیلا دماغش رو عمل کرد نظرم عوض شد و جوابم به "نه" تغییر کرد, اونم نه به خاطر اینکه کلی درد داره و یه دوره ی نقاهت طولانی! نه به خاطر اینکه ممکنه بعد از عمل نتیجه اون چیزی نشه که آدم انتظارشو داره! نه به خاطر هیچ کدوم از اینها!! بلکه به خاطر اینکه تا یادم میومد لیلا کسی بود که همیشه از دماغش ناراضی بود, همیشه تو فکر این بود که اولین پولی رو که جور می کنه صرف عمل کردن دماغش بکنه! و بالاخره این کارو کرد! بار اولی که دیدمش همچنان چسب ها روی دماغش بود و ورم داشت! از دید من هیییچ چیزی تغییر نکرده بود همچنان! ولی در کمال تعجب یک عالمه آدم واااااای گویان و جیغ کشان ابراز می کردن که چقدرررر لیلا جون تغییر کرده :| بار دوم که لیلا رو دیدم, راستش 40 دقیقه تو صورتش هم زل زده بودم ولی وقتی اومدم خونه یادم افتاد که اصلا دقت نکرده بودم ببینم بالاخره دماغ لیلا چطور شده بوده! شاید عجیب به نظر بیاد ولی هررر چی به مغزم فشار آوردم همچنان تصویر لیلا با دماغ قبلیش توی ذهنم بود و تو کل مدتی که باهاش حرف می زدم یادم رفته بوده به دماغش توجه کنم که ببینم بالاخره چه شکلی شده :| ضربه ی آخر رو دیروز خوردم که برای بار سوم لیلا رو دیدم و چندییییین ساعت بعد یکهو باز یادم افتاد به دماغ جدید لیلا هیچ توجهی نکردم و همچنان هیچ تصویری از لیلا با دماغ جدید توی حافظه ی من موجود نیست *__* 

می خوام بگم یک نفر دماغش و نافرم بودنش برای سالیان سال دغدغه اش بوده و بعد متحمل اون همه هزینه و درد میشه تا از شر اون نافرم بودن و نازیبا بودن خلاص بشه! اونوقت من حتی یادم نمی مونه که به چهره اش دقت کنم! چون اون دماغ و یا چهره اش نبوده که هیچ وقتی برای من به عنوان لیلا تعریف شده باشه! که حالا بخواد با تغییر کردنش لیلا هم واسه من تغییر کنه و یا من نظر مثبت تری پیدا کنم! بعد حرف های بقیه رو می شنوم که میگن دماغ لیلا چقدر خوب از آب درنیومده! یعنی تا قبل از عمل اگر فقط خود لیلا بود که راجع به دماغش حساس بود و فقط خودش بود و یا تعداد محدودی آدم خرد و بی ارزش که راجع به نافرم بودن دماغش اظهار نظر می کردن! ابان خیل عظیمی هستن که توی اولین برخورد از سر کنجکاوی نگاهشون فوکوس می کنه روی دماغ لیلا و کم پیش میاد که لیلا مکالمه ای راجع به دماغش توی روز نداشته باشه! و یا اصلا آدم هایی هم مثل من هستند که به نظرشون تغییری رخ نداده که بشه متوجهش شد.

همه چیز فقط از دید خود آدم نشئت می گیره و تلقین ها و بزرگنمایی ها و اضطرارهایی که خودمون, خودمون رو درش قرار میدیم! مردم یا اونقدری مشغولن که توجه نمی کنن و یا اونقدری بیکار که چه قبل و چه بعد از هر چیزی حرفی برای گفتن خواهند داشت