این نیز بگذرد

یک جایی در من یک عالمه خشم نهفته است! اونجاهایی که می خوام یک چیزی رو ثابت کنم به بقیه! اونجاهایی که برای عده ای تاسف می خورم! جاهایی که به نظرم بقیه رو راه رو اشتباه میرن! اونجایی که می خوام خودمو توضیح بدم! جاهایی که شروع می کنم خودمو توضیح بدم ....

و همه ی اینا خودش غلطه! من کیم که فکر می کنم اینقدر راست و درست میگم! از اون روزهایی که مثل یه مرغ سر کنده می شم و آرامشم رو گم می کنم و باز نمی دونم کجای کارم... 

 

+از اونجایی که نمی رسیدم کامنت ها رو جواب بدم! نظرها رو می بندم :)